Στο τρέξιμο
Δρόμος, φως
Σκότος, μπρος
Αστροφεγγιάς ψυχή και του νου χαραυγή
Χρώμα ηλιόλουστο με θαλπωρή
λούζει τη γύμνια τη μικρή
Φωνή προσπαθεί να πει
και με στεναγμό ν΄ακουστεί
Βγες απ΄τον κόσμο τον στενό
δες με μάτι ανοιχτό
το παρόν σου πως κοιτά
ενώ στο παρελθόν χρωστά
Σκιές φωτός διώξε
και στον εαυτό σου πάλι δώσε
αγκαλιά μεγάλη και ζεστή
που η καρδιά σου θα νοιαστεί
Άλμα μεγάλο να διαβείς
χωρίς να ξεχαστείς
στον Εαυτό σου πως χρωστάς
σαν μάθεις να εκτιμάς!
