Η αγκαλιά
Κάποτε στης Πόλης τα στενά
Περιπλανιόμαστε στα τυφλά
Τυφλά ήταν τα μάτια μας μπροστά εις το χιονιά
Μα ολάνοιχτη η καρδιά μας και γεμάτη ζεστασιά
Πόσο όμορφα φεγγοβολούν τα μάτια,
όταν τη ψυχή κοιτάζουν!
Πόσο ανάλαφρη μοιάζει η αγκαλιά,
όταν σ’ αυτήν σε βάζουν!
Σιωπή χρυσή αρωμάτιζε τα κορμιά
Δίνοντας τέλος στη μοναξιά
Με αυτά να χορεύουν ρυθμικά
Στου Έρωτα την αγκαλιά
Πόσο όμορφα φεγγοβολούν τα μάτια,
όταν τη ψυχή κοιτάζουν!
Πόσο ανάλαφρη μοιάζει η αγκαλιά,
όταν σ’ αυτήν σε βάζουν!
Σε δύσβατους δρόμους και στενά, φάρος μας η αγκαλιά
Το άγγιγμα, το χάδι, τα φιλιά τόσο τρυφερά
Που κάνουν τον κόσμο όλο μια σταλιά
Το γέλιο τόσο μυστικό, που το κρατώ για πάντα φυλαχτό
Πόσο όμορφα φεγγοβολούν τα μάτια,
όταν τη ψυχή κοιτάζουν!
Πόσο ανάλαφρη μοιάζει η αγκαλιά,
όταν σ’ αυτήν σε βάζουν!