Πόσες φορές αναρωτηθήκαμε ποιον άνθρωπο μπορούμε να αποκαλέσουμε "φίλο"; Ευτυχώς η ζωή έρχεται να μας το απαντήσει..αρκεί να έχουμε τα μάτια ανοιχτά

Οι φίλοι

Φίλους μετρώ στα δάκτυλα ως πέντε

Όνειρα και θυμοί στο παραπέντε

Μα ο καθένας με τη δική του τσαχπινιά

Βλέπει τη ζωή από τη δική του τη μεριά

Πολλά προβλήματα καθημερινά και η ζωή προχωρά

Μα όταν η αύρα της χαράς και  ξενοιασιάς

Αγγίζουν σαν άγγελοι την παιδική μας τη ψυχή

Άλλοι άνθρωποι γινόμαστε από την αρχή

Στα εύκολα και στα δύσκολα φίλοι για πάντα μένουμε

Κι από φουρτούνες και μπουνάτσες μαγεμένοι φεύγουμε

Αν είμαστε άνθρωποι αληθινοί

Κι ας έχουμε φωνή  αλαργινή

Πόσο εύκολο είναι να είναι κανείς αυθόρμητος κι ειλικρινής; Το σίγουρο είναι ότι πίσω από την απλότητα αυτών των λέξεων κρύβεται μια τρομακτική δύναμη

Αυθόρμητος κι ειλικρινής

Να είσαι αυθόρμητος κι ειλικρινής

Και τότε αν σ αγαπήσει κανείς

Θα μπορείς να το δεις

Ελεύθερα να ερωτεύεσαι κι απλόχερα

Κι αν έρθουν τα χειρότερα

Όλα θα μοιάζουν ωριμότερα

Να είσαι αυθόρμητος κι ειλικρινής

Ο κόσμος το χει ανάγκη

Αφού είναι δύσκολο κανείς

Σ αυτά να βρει απάγκι

Δυνατά να χαμογελάς, με τόλμη

Κι όταν κάτι σε αποκαρδιώνει

Η θέλησή σου να σε πεισμώνει

Ανακαλύπτοντας κι εκφράζοντας την αγάπη νιώθεις τη δύναμη που κρύβεται μέσα σου

Όταν αρχίσεις ν’ αγαπάς

Όταν αρχίσεις ν’ αγαπάς, βλέπεις παντού την ομορφιά

Στις άδειες πόλεις, στους ανθρώπους και σε πράγματα απλά

Όταν αρχίσεις ν’ αγαπάς, ηρεμείς ψυχικά

Κατηγορείς λιγότερο και κατανοείς περισσότερο

Όταν αρχίσεις ν’ αγαπάς, χαμογελάς

Χαμογελάς τόσο δυνατά και ουσιαστικά που νιώθεις το πρόσωπο γεμάτο ρυτίδες

Όταν αρχίσεις ν’ αγαπάς, σημαίνει ότι σε αγαπάς

Και τότε είσαι άνθρωπος τυχερός!

Μιά αγκαλιά μπορεί να αποκαλύψει την ομορφιά της ψυχής

Η αγκαλιά

Κάποτε στης Πόλης τα στενά

Περιπλανιόμαστε στα τυφλά

Τυφλά ήταν τα μάτια μας μπροστά εις το χιονιά

Μα ολάνοιχτη η καρδιά μας και γεμάτη ζεστασιά

Πόσο όμορφα φεγγοβολούν τα μάτια,

όταν τη ψυχή κοιτάζουν!

Πόσο ανάλαφρη μοιάζει η αγκαλιά,

όταν σ’ αυτήν σε βάζουν!

Σιωπή χρυσή αρωμάτιζε τα κορμιά

Δίνοντας τέλος στη μοναξιά

Με αυτά να χορεύουν ρυθμικά

Στου Έρωτα την αγκαλιά

Πόσο όμορφα φεγγοβολούν τα μάτια,

όταν τη ψυχή κοιτάζουν!

Πόσο ανάλαφρη μοιάζει η αγκαλιά,

όταν σ’ αυτήν σε βάζουν!

Σε δύσβατους δρόμους και στενά, φάρος μας  η αγκαλιά

Το άγγιγμα, το χάδι, τα φιλιά τόσο τρυφερά

Που κάνουν τον κόσμο όλο μια σταλιά

Το γέλιο τόσο μυστικό, που το κρατώ για πάντα φυλαχτό

Πόσο όμορφα φεγγοβολούν τα μάτια,

όταν τη ψυχή κοιτάζουν!

Πόσο ανάλαφρη μοιάζει η αγκαλιά,

όταν σ’ αυτήν σε βάζουν!